آرامگاه فردوسی-داخلی

سنگ تراشه‌های آرامگاه فردوسی نقوش سنگی برجسته از داستان‌های شاهنامه و کتیبه‌هایی سنگی از سروده‌های فردوسی و دیگران هستند که در معماری داخلی بنای آرامگاه فردوسی در توس استفاده شده‌اند. این بنا در سال ۱۳۱۳ ه‍.ش برابر با ۱۹۳۴ م گشوده شد و طرح اولیه آن را مهندس کریم طاهرزاده بهزاد تهیه کرده بود. آرامگاه فردوسی محل خاکسپاری حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر پرآوازه ایرانی و نویسنده شاهنامه است.

آرامگاه فردوسی یکی از آثار ملی ایران است که در شهر توس در استان خراسان رضوی قرار دارد. این آرامگاه محل خاکسپاری حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ ایرانی و نویسنده شاهنامه است. شاهنامه یک اثر حماسی و تاریخی است که داستان‌های ایران باستان را روایت می‌کند. فردوسی در سال ۴۱۵ ه‍.ق درگذشت و پیکرش را در باغ خود دفن کردند. بعدها، بنایی آجری بر گور او ساخته شد که چندین بار تخریب و بازسازی شد. در سال ۱۳۱۳ ه‍.ش، طرح جدید آرامگاه به دست هوشنگ سیحون طراحی و افتتاح شد. این طرح شامل باغ، استخر، تندیس، بنای یادبود، کتابخانه، موزه و سنگ تراشه‌های زیبایی است که نقوش و کتیبه‌های مربوط به شاهنامه را نشان می‌دهند. این بنا نمادی از فرهنگ و هویت ایران است که بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب می‌کند.

سنگ تراشه قیام کاوه آهنگر در برابر ضحاک، داخل آرامگاه فردوسی
سنگ تراشه قیام کاوه آهنگر در برابر ضحاک، داخل آرامگاه فردوسی عکاس: محسن بازیانفر
تصویر Mohsen

Mohsen

Photographer, Director and Calligrapher

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *